5nov.2013 VERTREK RICHTING HET CARIBISCH GEBIED
Vanochtend heerlijk uitgeslapen en nog even Mindelo in om een handdoek en een matras overtrek te kopen. Krijn ging op zoek naar de waterkaarten van de Atlantische oceaan. Zoals overal ter wereld hebben de Chinesen er hun winkels met overal dezelfde goedkope troep. Helaas niet geslaagd.
Terug bij de boot waren Paul en Knut voorbereidingen aan het treffen voor de afvaart. Na afscheid genomen te hebben van Jonas en Nicolaes Gunnheim, onze Vrienden uit Noorwegen, zijn we om 09;45 vertrokken. De NE wind is gunstig en een paar honderd meter uit de haven kunnen we gelijk onze waypoint op Grenada zetten. Nog 2155Nm te gaan, 400uur, 17 dagen, 3991km….
Charlotte had als verrassing ongeveer 10 kadoos ingepakt die ik op bepaalde tijdstippen mocht uitpakken. Mijn ouders, Roos, Floor Harm en Michiel hadden voor de Atlantische overtocht brieven in enveloppen meegegeven die ik om de dag mag openen . Super om bijna elke dag een kado/ envelop te mogen openen.
6 nov. 2013, 15 tot 20 knopen wind, 60 graden NE
Mooie constante wind, boot ligt erg stabiel op de golven.
Opeens hoor ik het geluid van een hard lopende spoel, Knut is aan dek en ik ben net beneden in de keuken bezig. Op het moment dat ik aan dek kom is de spoel leeg en breekt de lijn van de spoel af, in de verte op ongeveer 200 meter springt op dat moment een ongelooflijk grote vis, waarschijnlijk een Zwaardvis hoog uit het water. Dit formaat, ongeveer 200 pond, hadden we nooit aan boord gekregen.
Om 14:00 uur 1983! Nm te gaan! 😉
7 nov. 2013. 16-22 Kn, 69 graden NE
‘S Avonds tijdens mijn dienst via de VHS (marifoon) een duidelijk te verstane aanvraag van een boot om de haven van Mindelo in te mogen lopen, meer dan 300 Nm van ons vandaan, ben benieuwd hoe dat kan, net mijn marifonie examen gehaald in Nederland, maar daar geleerd dat je als je twee hooggeplaatste ontvangers in bijvoorbeeld een mast hebt dat je maximaal rond de 80 mijl uitkomt vanwege de kromming vd aarde, waarschijnlijk staat er een ontvanger op 1 van de bergtoppen van Kaapverdie.
8 nov.2013 18-24 Kn, 70 graden NE
Bij het overdragen van de wacht aan Paul loopt de spoel van de hengel met een ruk uit, helaas laat de vis los. Als ik net een half uur in bed lig hoor ik dat de zeilen gereefd worden. Als ik aan dek kom blijken we opnieuw beet te hebben en blijken de zeilen gereefd te worden om de snelheid van de boot te verminderen. Ik pak de hengel die onder grote kromming nog in de hengelkoker staat. Met rif varen we nog steeds bijna 5 knopen voor de wind. De lijn is ver uitgelopen, en het lijkt net of ik een duikboot aan de haak heb geslagen. Elke keer dat ik de hengel naar beneden laat zakken windt Krijn de spoel op. Alleen is het niet te doen. Na 15 minuten zien we voor het eerst in een golf de vis. Nog een kwartier later hebben we de vis dicht bij de boot. Helaas gaat op dat moment de molen stuk en slaat hij niet bij het indraaien op slot. Met werkhandschoenen halen we de lijn binnen en even later weet Knut de tonijn aan boord te tillen met een haak op een stok. Het is een prachtige dikke tonijn van ongeveer 80cm en 30 pond (klinkt meer dan 15 kg). Na anderhalf uur heb ik de tonijn in tonijn steaks verwerkt en kunnen de resten naar de haaien.
9 nov. 2013. Dag 5. 16-20 kn, 68 graden NE.
Vannacht slecht geslapen door heftig rollen vd boot op de hoge golven.
Vandaag envelop van mijn ouders/ zussen uitgepakt met daarin een tekening van Michiel! Talentje! Erg leuk!
…kan me niet concentreren om verder iets zinnigs op te schrijven. Door het slaaptekort, de weinige lichaamsbeweging en de kleine leefomgeving, leef je in een soort roes waarbij je niet voor de volle 100% geconcentreerd bent.
10 nov. 2013 17-30 kn 100 graden E
Goed geslapen. Vanochtend net nadat ik de dienst had overgenomen een squall (wolk met veel neerslag en wind erin) achter de boot waardoor ik snel moest teven. De lucht raakt naar de dag vordert steeds meer bewolkt.
Halfwaypoint komt met deze gemiddelde snelheid snel dichterbij. Vandaag tweede boek van ‘the Hungergames’ uitgelezen. Erg bizar boek, maar na de film van boek 1 gezien te hebben toch erg verslavend. In de middag spelen Knut, Krijn en ik altijd een potje boerenbridge. Verder houden we ons bezig met slap ouwehoeren, sudoku’s, woordspellen (je moet toch wat met de tijd) en ‘who is the man’. Ook bespreken we na het ontbijt al wat we gaan eten, en diegene met het beste menu gaat koken. We eten erg goed aangezien iedereen goed kan koken en we ruim hebben ingeslagen.
11 nov. 2013 13-23 kn wind 95 graden ZE
Vannacht om 5:15 gewekt door Krijn om mee te denken wat we gaan doen, om de aankomende tanker op 4 mijl afstand die recht van achteren nadert en met ons op ramkoers ligt, te ontwijken. Even van koers wisselen, zoals met een centaur, om de tanker te ontwijken is erg gecompliceerd.
Aangezien er een preventer aan het uiteinde van de giek zit, die alleen los te maken is wanneer je in het pikkedonker het dek op gaat en de genua aan bak uitgeboomd is, kan dat een gevaarlijke klus zijn. De Volgende optie is om de zeilen te reven en te hopen dat hij voorlangs zal passeren.
Derde optie is met de marifoon de kapitein van de tanker op te roepen, en deze te vragen koers te wijzigen. Op het moment dat Paul aan dek komt om de situatie mede in te schatten, zie ik dat de tanker zijn koers veranderd en zijn stuurboord licht (groen) alleen nog te zien is. Dit betekend dat hij ons bakboord achter zal passeren. Zijn koers blijft vervolgens ongewijzigd waarop Paul weer slaap probeert te pakken. Bizar om dan te bedenken dat sommige solo zeilers die de oceaan oversteken in de nacht geen boordlichten of AIS voeren. Je wint het niet van z’on tanker. Vandaag aan het derde boek van ‘the Hungergames’ begonnen.
De wind draait ons constant uit koers waardoor we de stuurautomaat vaak bij moeten sturen. Toen we hem nog op ‘ware windmodus’ hadden staan deed hij (Otto de stuurAUTOmaat) dit zelf. (Nu ik dit getypt heb doet het me denken aan Tom Hanks die in de fim ‘Cast Away’ zijn American football Wilson noemde en er tegen ging praten.)
Nadat we de problemen hadden met Otto (zie ‘Canarische naar Kaapverdische eilanden’) durven we hem alleen nog op ‘kompaskoers’ in de stellen. Dit resulteert erin dat we dus de 17 meter lange, 30ton zware boot, bij windshifts constant bij moeten sturen door af en aan een kleine knop op het scherm van de stuurautomaat te draaien.
12 nov. 2013 13 -21 knopen wind (Dag 8)
Over de helft! 1075 miles gevaren, 1075 miles to go, tot onze eerste ankerplaats in de Carieb, Clarke’s Court bay, Grenada. Aangezien we tot eind november nog in het ‘Hurricane’ seizoen op de oceaan zitten proberen we zo veel mogelijk zuidelijk aan te houden en in de buurt van de 12 graden noorderbreedte te blijven. Hurricane’s ontstaan uit een tropische storm rond Kaapverdië, doordat het water erg warm is (nu 28 graden Celsius onder de boot) en bewegen zich over het algemeen tussen 16 en 12 graden noorderbreedte westelijk richting de bovenwindse eilanden in het Caribisch gebied. Een van de zoons van Paul, Nicolas, houdt ons om de dag per email op de hoogte van de stormontwikkeling in ons gebied. Mocht er een storm ontstaan, dan zeilen we pal zuid zo snel mogelijk uit het pad van de tropische storm vandaan.
Ook derde boek Hungergames uit, aanrader! (Ik weet niet of het wat voor jou is mam..)
13 nov. 2013 15-20 knopen wind. (13*45.31’N, 046*40.03’W)
Vannacht veel mijlen afgelegd met een relatief stabiele boot, scheelt veel nu er golven tot 2 meter zijn ipv golven tot 5 meter.
Gemiddelde kompas deviatie (zie wikipedia/google voor uitleg 😉 ) in Nederland ligt rond twee graden als ik het me goed herinner, midden op de Atlantische oceaan is er een deviatie van 14 graden. Heerlijk om gewoon simpel op de gps plotter te varen. Maar aangezien Columbus dit destijds niet had ben ik me nu ook aan het verdiepen in ‘Celestial Navigation’. Dit is koers bepalen aan de hand van de stand van de sterren met behulp van een sextant.
Tot nu toe een dag afstand gemiddelde van 161 Nm gevaren.
14 nov.2013, 14-5 knopen
Veel Squals in de nachtdienst. Reven, ontreven, reven, ontreven…. Daardoor wel hard kunnen varen.
Rond 12 uur in de shift van Knut ruimt de wind opeens 30 graden waardoor onze koers richting Florida ligt.
Om op de oude koers te komen moeten we halve wind varen, daarvoor moet de preventer van de giek los en de boom van de genua af. Voor het eerst deze reis varen we met beide zeilen over stuurboord met een heerlijk stabiele boot op 1 oor. Nu is duidelijk dat het voor zijn proporties een snelle boot is. We varen bij 21 knopen wind (app) 9.5 knopen gemiddeld bij deze koers. Helaas komt de voorspelling van het weerbericht uit. Paul had ons al een paar dagen voorbereid dat de wind onvoorspelbaar zou gaan worden en zou afnemen. Na een uur draait de wind en neemt af tot 12 knopen. Door de golven kunnen we het grootzeil niet bijzetten en zeilen we alleen op een uitgeboomde genua verder. Soms maximaal 3 Nm per uur gemiddeld. Dat doet pijn als je net 8 dagen meer dan het dubbele per uur hebt gevaren.
15 nov. 2013 (13*09.73’N, 051*44.01’W)
Vannacht weer een nacht met veel Squalls. Nu de wind fors is afgenomen zijn we erg fan van de Squals. ‘ S nachts zijn de Squals, met veel regen erin, op de radar als vlekken waar te nemen. Als we een vlek zien sturen we er naartoe in plaats van eromheen, om maar de gemiddelde snelheid enigszins acceptabel te houden.
Doordat de wind is afgenomen merken we pas echt hoe warm het hier is. De watertemperatuur is 29 graden, en in de zon is het ongeveer 38 graden. Er is een gezegde uit de tijd van Columbus voor de timing om de golfstroom mee te pakken richting het westen die luidt; ‘go south until the butter melts and then head west’. Voor het eerst begrijp ik wat ze bedoelen.
Het is erg leuk om om de dag een brief te openen! Goed idee twinsis! Nu brieven van Roos, Mam, Floor en Pap en heleboel kados van Charlotte geopend.
Passenger
16 nov. 2013. (Dag 12) 470 Nm te gaan. 8-13 knopen wind, 87graden O
Vannacht meer Squalls, gemiddeld 4 Nm gevaren. Dus als het zo blijft doen we er nog meer dan 4 dagen over, terwijl we er, 2 dagen geleden met meer wind, ook 4 dagen over zouden doen. Vooruitzicht is dat de wind verder gaat liggen de komende twee dagen, en daarna weer lichtelijk toeneemt. Misschien gaan we vandaag de spinnaker gebruiken. Paul heeft deze pas 1 keer eerder uit de zak gehaald, en is er erg voorzichtig mee aangezien het een oppervlakte heeft van 220m2. In de avond valt de wind geheel weg. Ook leuk om eens meegemaakt te hebben. Prachtig om een doodstille, gladde oceaan te zien.
17 nov. 2013, 0-8 knopen wind…
Veel windshifts gehad. In mijn ochtend dienst liep mijn koers eerst richting Washington, en na overstag richting Suriname. Daarna was er zelfs zo weinig wind dat ik maar alle zeilen ingerold heb in de hoop de juiste richting uit te dobberen. In twee uur 0.5Nm afgelegd… Je kunt niet alles hebben in het leven. Vanaf 10 uur aan de windse koers in juiste richting. Met 6 knopen ‘ware wind’ een SOG van 5.9 knopen. Dit komt doordat je boot snelheid opbouwt en daardoor ook een eigen windsnelheid over de boot maakt, als je de ware wind en de eigen gemaakte wind opteld krijg je de ‘apparant wind’. Mooi gegeven! Veel bewolking. Bliksem aan de horizon.
18 nov. 2013, 9-38 knopen wind
Vannacht plots wakker door groot kabaal. Bij de kuip aangekomen bleek hetin een squall 37 knopen te waaien en kwam de regen met bakken uit de lucht. Twee luiken zaten niet dicht waardoor er veel regen de boot in kwam. Lekker wakke worden. In mijn dienst halve wind tot 17knopen van bakboord met af en een grote squall met veel regen. Afgelopen twee dagen zijn voorspoediger gegaan dan verwacht, daardoor hebben we nu om 16uur nog maar 230 Nm te gaan (3x kanaal crossing naar Engeland). De verwachting is dat we de 20 ste aankomen.
De reis is me erg meegevallen, van te voren vroeg ik mezelf af wat meer dan twee weken op een boot zitten met je doet.
We hebben geen gevaarlijke momenten meegemaakt, de boot hield zich super en een betere schipper kan je je niet wensen!
19 nov. 2013, 3-6 knopen wind, 120 graden SE
Voor het eerst echt windstil, zo dichtbij maar toch zo ver weg.. Laatste 24 uur maar 80 mijl gevaren, in vergelijking met ons record op 1 dag van 171 Nm. Om 10 uur maken we maximaal 2 knopen vooruitgang en stel ik voor te gaan zwemmen. Het blijft een raar en eng gevoel als je erover nadenkt dat je aan de oppervlakte van een 5000meter hoge waterkolom zwemt, met walvissen dolfijnen en haaien in de buurt. Mooie ervaring, maar heel verfrissend is het met 29 graden niet.
20 nov. 2013, 5-12 knopen wind
Nu weer een gemiddelde snelheid van 5 knopen. Paul wil niet in de nacht de baai van Clarke’s Bay, Grenada, invaren aangezien de riffen slecht zijn aangegeven. We hebben nog 110 mijl af te leggen, dus moeten we ervoor zorgen dat we in de ochtend aankomen. Als we nu te snel gaan moeten we uit de kust van Grenada gaan liggen wachten totdat de zon opkomt.
21 nov 2013, LAND IN ZICHT!!! Na 15 dagen en 21 uur gevaren te hebben.
Groot deel van de nacht voor top en takel gevaren. Met stroom en wind mee nog steeds ruim 3,5 knopen. Om 03;15, na ruim 15 dagen, voor het eerst land in zicht! In mijn dienst varen we Clark, Court Bay binnen. Na geankerd te hebben opent Paul gelijk een fles Champagne om de veilige oversteek te vieren. Daarna komt Knut met een fles aqua vite, dit is een Noorse drank die twee keer per boot de evenaar is overgestoken voordat hij verkocht wordt. Goede start van de dag!
